شعر حافظ
عشق تو نهال حیرت امد وصل تو کمال حیرت امد بس غرق حال وصل کاخر هم بر سرو حال حیرت امد یک دل بنما که در ره او بر چهره ن خال حیرت امد نه وصل بنماند ونه واصل انجا که خیال حیرت امد از هر طرفی که گوش کردم اواز سوال حیرت امد شد متهزم از کمال غزت ان را که حیرت امد 
خم زلف تو دام کفرودین است ز کار ستان او یک شمه این است جمالت معجزه حسن است لیکن حدیث غمزه ات سحر مبین است زچشم شوخ تو جان کی توان برد که دایم با کمان اندر کمین است بر ان چشم سیه صد افرین باد که در عاشق کشی سحر افرین است عجب علمیست علم هیعت عشق که چرخ هشتمش هفت زمین است تو پنداری بدگو که رفت و جان برد حسابش با کرام الکاتبین است مشو حافظ ز کید زلفش امین که دل بردو کنون در بند دین است جمالت افتاب هر نظر باد ز خوبی روی خوبت خوبتر باد همای زلف شاهین شهپرت را دل شاهان عالم زیر پا باد کسی کو بسته زلفت نباشد چوزلفت در هم زیرو زبر باد دلی کوعاشق رویت نباشد همیشه غرفه در خون جگر باد بتا چون غمزه ات ناوک فشاند دل مجروح من پیشش سپر باد چو لعل شکر نیت بوسه بخشد مذاق جان من زوپر شکر باد مرا از تست هر دم تازه عشقی ترا هر ساعتی حسنی دگر باد بجان مشتاق روی تست حافظ ترا در حال مشاقان نظر باد
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
تبادل لینک هوشمند